segunda-feira, 2 de fevereiro de 2015

                                                         DRAMA sem LICOR                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             
                                                                                                                                                                                                                  Apego não é aprazo é amassos quando prolongado                                                                                  atrito apagado quando encaminhado cartas rasgadas                                                                                ao teu ajoelho mas aos retalhos emergem como ancoras                                                                         quando o suicídio te oferece falso toque                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          aborte lagrimas pois tua face não é vidraça nem néctar                                                                            para ser esbanjado,do tronco trêmulo que bate os sisos                                                                            á bela moída  com ouro e farsa percorreu pelo banquete                                                                          cobiçando o não lícito                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       vista como carcaça não me encaixo a meretriz pois não                                                                           escancaro o amor recém-nascido.Exibem! as silhuetas a                                                                           mármore mesclado abaixo minha sombra   vive  elas                                                                               me interno em capelas que hoje são traças                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Não beba de min sou um cálice com gosto de cinzas  que                                                                        se chateiam pelos ares.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

Nenhum comentário:

Postar um comentário